αδιατράνωτος

-η, -ο (AM ἀδιατράνωτος, -ον) [διατρανῶ, διατρανώνω]

νεοελλ.

αυτός που δεν διατρανώθηκε, δεν διακηρύχθηκε

(αρχ., μσν.) ασαφής, ακατανόητος, σκοτεινός.